تاثیر آراشیدونیل سیکلو پروپیل آمید (acpa) بر یادگیری وابسته به وضعیت موسیمول در مدل یادگیری احترازی غیر فعال در موش سوری

زمینه و هدف: نشان داده شده است که کانابینوییدها اثرات متنوعی بر روی اعمال شناختی می گذارند. یک همپوشانی در پراکنش گیرنده های گابا با کانابینوییدی در برخی از ساختارهای مغزی نظیر هیپوکامپ پشتی گزارش شده است، بنابراین احتمال وجود برهمکنش عملکردی بین سیستم کانابینوییدی و گابائرژیک در زمینه ی اعمال شناختی وجود دارد. مطالعه ی حاضر نقش احتمالی گیرنده های کانابینوییدی cb1 هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القا شده با موسیمول و یادگیری وابسته به وضعیت موسیمول در موش های سوری نر بالغ مورد بررسی قرارداده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 250 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد nmri و داروهای acpa و مسیمول استفاده شد. موش ها بیهوش شده و کانول گذاری دوطرفه در ناحیه ی ca1 هیپوکامپ پشتی با استفاده از روش استریوتاکسی انجام شد. بعد از طی دوره ی بهبودی هفت روزه، آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی آغاز شد. یافته ها: تزریق پس از آموزش موسیمول (15/0، 075/0 میکروگرم بازای هرموش) باعث تخریب حافظه ی اجتنابی مهاری شد. تخریب حافظه ی القا شده با موسیمول (15/0 میکروگرم بازای هرموش) به طور کامل با به کار بردن acpa و/ یا موسیمول روز آزمون برمی گردد، که نشان دهنده ی القا ی یادگیری وابسته به وضعیت توسط موسیمول می باشد. نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می نمایند که گیرنده های کانابینوییدی cb1 هیپوکامپ پشتی ممکن است نقش مهمی در فراموشی ایجاد شده با موسیمول و یادگیری وابسته به وضعیت القا شده با موسیمول در موش سوری بازی کند.